Zondag 3 januari 2010 om 17.50 stopt Joppe met ademhalen. Het is klaar. We leggen hem op een matras met Oelie, zijn knuffel, bij hem. We kijken, strelen hem over de wang. Er moet geregeld gaan worden, familie, buren, vrienden informeren en de begrafenisonderneemster
bellen.
Het wordt een bijzondere week met allerlei regeldingen, een bezoekje aan het herdenkingslokaal op school waar al de vrienden van Joppe zich dagelijks verzamelen om te praten, te huilen en te lachen. Gewoon om bij elkaar
te zijn. Op een veld voor de school schrijven ze met grote letters in de sneeuw “Joppe we’ll miss you”. We hebben er een mooie foto van hangen in de woonkamer.
Joppe ligt thuis, dat vinden we fijn. Als we even het huis uit moeten
en als we weer terug komen, steeds zoeken we hem op, ook voordat we naar bed gaan om te slapen. We vertellen hem wat we gaan doen of hebben gedaan, zeggen hem welterusten. Hij is dood en toch op de één of andere manier: hij is er nog.
Er
komt veel, heel veel bezoek. Heel bijzonder is het wanneer zijn vrienden komen. Ze lopen de kamer waar Joppe ligt in en uit, zitten om hem heen en net als op school praten ze, lachen ze en huilen. Ze zijn bij hem, met hem, om hem heen. Dat is wat Joppe wilde,
dat zal hem gelukkig maken. We krijgen te horen dat Joppe’s haar niet goed zit, niet zoals Joppe het graag wil, en dus zorgen zij ervoor dat ook dat in orde komt.
Het sneeuwt. Zaterdag 9 januari sneeuwt het. ’s Nachts
begonnen gaat het gestaag de hele dag door zodat er een dik pak komt te liggen. Er was voor gewaarschuwd zodat mensen die van ver moeten komen al hebben gezegd dat ze dat niet aandurven. De familie heeft overnacht in een hotel hier in de buurt. Het is dag
van de begrafenis van Joppe.
Het weer is hetzelfde als tijdens het Ardenner Offensief in de 2e Wereld Oorlog. Het is alsof Joppe het zo gearrangeerd heeft want het is precies het weer dat hij vindt passen op deze dag. De dienst en begrafenis
zijn zoveel mogelijk zoals Joppe het wil met een grote en voorname rol voor zijn vrienden die zijn kist dragen en samen met ons de overvolle kerk binnen komen. Het is een mooi en warm afscheid, ook later op de begraafplaats wanneer een vriendin op haar trompet
the Last Post blaast en we daarna gezamenlijk met Joppe’s vrienden de kist laten zakken in het graf en die met aarde bedekken. Twee vriendinnen salueren met de militaire groet, hand met vingers aan de slaap. Joppe is als zijn helden uit de oorlog gestorven,
en hij is als een held begraven. Als alle bloemen op het graf zijn gelegd zijn we klaar en kunnen we Joppe goed verzorgd achterlaten.
Vlak voor de geboorte van Joppe in 1991 tuigden we de kerstboom op en hing Paul samen met onze toenmalige
buurman lampjes in de grote spar buiten voor het huis. Nu de dag na de begrafenis van Joppe ruimen we de kerstboom op, halen de lampjes buiten uit de boom.
De vlag die een week lang halfstok heeft gehangen, halen we binnen.
Vanaf die zaterdag zoeken Paul en ik Joppe iedere dag even op, steken kaarsjes aan, verversen op z´n tijd het boeket rode, gele en witte rozen. Samen vormen deze drie kleuren rozen het door Joppe zelf ontworpen wapenschild. Ze staan symbool voor liefde
, vriendschap en vertrouwen. Het wapenschild prijkt op de grafsteen die van Joppe hetzelfde moest zijn als die van de Britse militairen die zijn gesneuveld in de gevechten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn helden.
Huisje, boompje,
beestje. Toen in mij het verlangen naar een kind ontwaakte wist ik dat daardoor de cirkel van mijn leven rond zou zijn. Ik had het fijn samen met Paul, ik had werk, een warm thuis en dan ook nog een kindje.
Nu die cirkel gebroken is, realiseer
ik me dat het een schakel was in de lange keten van het leven. Er kunnen geen nieuwe schakels meer aangehaakt worden. Djenna en Vince, de gedroomde kinderen van Joppe, onze kleinkinderen die we als opa en oma ergens in een verre toekomst - zeg
op de verjaardag van Joppe 26 december 2026 - hadden willen knuffelen en verwennen, ze zullen niet geboren worden.
We gaan verder in het leven met een gele en witte roos voor Vriendschap en Vertrouwen, een rode roos voor Liefde. Joppe.