Nadat ik uit mijn depressie was gekomen en voorzichtig overeind gekrabbeld was begon mijn zoektocht naar een zinvolle invulling van mijn leven naast het
moederschap. Ik wilde weer aan de slag, werken. Maar dat was nog niet zo makkelijk. Ik begon met vrijwilligerswerk in de bibliotheek en ging een cursus solliciteren volgen. Daar leerde ik veel en ontdekte ik dat ik de uitgeverij wel een heel leuke branche
vond om mijn brood in te verdienen. Ik heb een dag mogen rondneuzen in een uitgeverij, proeven aan het werk. Ik vond het nog steeds leuk maar al snel bleek dat de banen in deze branche dun gezaaid waren en dat het lastig zou worden er tussen te komen.
Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om via een uitzendbureau weer aan de slag te gaan. Dat bracht me uiteindelijk bij de gemeente Helden – nu gemeente Peel en Maas. Ik werk er inmiddels al dertien jaar.
In de tweede helft van 1997 begon ik, aangemoedigd door Paul,
aan een cursus Creatief Schrijven. Ik genoot ervan en ontdekte een kwaliteit: ik kon best wel fictie schrijven, mooie verhalen verzinnen en vertellen. In de cursus leerde ik de ambachtelijke vaardigheden. Het gebruik van herhalingen en
overdrijvingen, het wel of niet gebruiken van bijvoeglijke naamwoorden en verschillende verhaaltypes en vertelstijlen. Deze vaardigheden heb ik ook in mijn werk bij de gemeente kunnen gebruiken.
Het was het begin van de wording van de Gerda die ik nu ben.
Eén van de opdrachten in de cursus was het schrijven van een column. Joppe was net zes jaar en voor het eerst in zijn leven verliefd. Het was lang niet makkelijk om een verliefde zesjarige te begeleiden. Je kunt het lezen onder Het Levensverhaal.